اصفهان – ایرنا – معاون حفاظت و بهرهبرداری شرکت آب منطقه ای اصفهان گفت: مقدار ذخیره سد زایندهرود به ۵۲۰ میلیون مترمکعب رسید که نشان میدهد ۶۳ درصد از مخزن این سد همچنان خالیست.
حسن ساسانی روز جمعه در گفت و گو با ایرنا افزود: تمام ورودیها بعلاوه بارشهای اخیر باعث شده تا حدود ۳۷ درصد از کل گنجایش سد، آب ذخیره شود و از آنجایی که ماههای گرمی پیشِرو خواهیم داشت مصرف بهینه در تمام بخشها از اکنون ضروریست.
وی ورودی به سد را ۱۳۴ و خروجی از آن را ۸۸ مترمکعب بر ثانیه اعلام کرد و افزود: توزیع آب برای کشت پاییزه کشاورزان استان مطابق برنامه در حال انجام و جریان به نسبت زیاد این رودخانه در مقایسه با دیگر روزها به همین دلیل است.
به گفته معاون آب منطقهای اصفهان، مقدار بارشها در سرشاخههای زایندهرود از ابتدای سال آبی جاری(مهر ۹۸) تاکنون یکهزار و ۶۳ میلیمتر بوده است.
ساسانی ادامه داد: مقدار بارشهای ایستگاه اندازهگیری نامبرده در سال قبل ۲ هزار و ۵۲ و برای متوسط بلندمدت(دوره ۴۴ ساله) یکهزار و ۲۴۸ میلیمتر ثبت شد و این نشان از کاهش بارندگیهای امسال نسبت به پارسال و همچنین متوسط بلندمدت و لزوم مصرف بهینه از این موهبت الهی دارد.
وی اظهار داشت: مقایسه آمار و ارقام فوق حاکیست که بارندگیهای منطقه به نسبت سال قبل ۴۸ و در مقایسه با متوسط بلندمدت ۱۵ درصد کاهش داشته است.
معاون حفاظت و بهرهبرداری شرکت آب منطقهای اصفهان همچنین در باره نیروگاه آبی سد زایندهرود خاطرنشان کرد: این نیروگاه با توان ۵۴ مگاوات در شبانهروز کار میکند و برق تولیدی آن وارد شبکه میشود.
سد زاینده رود بهعنوان یکی از اصلیترین سدهای مرکز کشور و تامین کننده آب آشامیدنی، محیط زیست،، کشاورزی و صنعت در منطقه مرکزی ایران، در سال ۱۳۴۹ با ظرفیت ۱.۴ میلیارد مترمکعب بهره برداری شد، این سد قوسی شکل در۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان در شهرستان چادگان قرار دارد.
زایندهرود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوههای زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش میرود و به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان میریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی مؤثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی کشورمان و هستی تالاب گاوخونی داشته است، در دهههای اخیر بهعلت کمبود بارشها، خشکسالیهای متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رودخانه فصلی تبدیل و در پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.
کاهش چشمگیر منابع آبی و خشکی زایندهرود اکنون در صدر چالشهای فراروی این استان نظیر آلودگی هوا، ترافیک، فرونشست زمین و زیست محیطی است که به تاکید کارشناسان و مسوولان امر باید برای برونرفت از این معضل اساسی فراگیر، برنامهریزی علمی و عملی پایدار با اجرای طرحهای تامین آب صورت گیرد.